Από την μέγιστη ανάπτυξη στην ερήμωση

479 π.Χ.

Τέλος Περσικών Πολέμων.

479-478 π.Χ.

Οι τρεις λόφοι προστατεύονται από το Θεμιστόκλειο τείχος.

Αρχές 5ου αι. -μέσα 4ου π.Χ.

Πλήθος κατοικιών στο λόφο των Μουσών (διώροφη οικία γνωστή ως «Φυλακές του Σωκράτους»).

Ανάπτυξη των Δήμων της Κοίλης και της Μελίτης σε πυκνοκατοικημένες συνοικίες, ιδιαίτερα μετά την οικοδόμηση των Μακρών Τειχών από τον Κίμωνα. Στην Κοίλη μένουν τα λαϊκότερα στρώματα, στη Μελίτη οι πιο αριστοκρατικές οικογένειες.

Αλλαγή του προσανατολισμού του ακροατηρίου προς Νότο στην Πνύκα. Κατασκευή αναλημματικού τοίχου και δύο κλιμάκων πρόσβασης στα βόρεια, λάξευση του Βήματος στα νοτιοδυτικά.

Οι μυστικές τελετές γονιμότητας και καρποφορίας, που ο Αριστοφάνης περιγράφει στις Θεσμοφοριάζουσες, γίνονταν στην Πνύκα από τις Αθηναίες.

330-326 π.Χ.

Κατασκευή ενός μικρότερου οχυρωματικού τείχους, του Διατειχίσματος, για την προστασία από τις εχθρικές επιθέσεις των Μακεδόνων (Αντίπατρου). Μέρος των Δυτικών Λόφων μένει εκτός των νέων τειχών και σταδιακά εγκαταλείπεται και ερημώνεται μεγάλο μέρος της Κοίλης και της Μελίτης

Σταδιακή εγκατάλειψη και ερήμωση της περιοχής της Κοίλης.