Δυτικοί Λόφοι

Τρεις λόφοι προβάλλουν στα δυτικά της Ακρόπολης, φύλακες του ιερού βράχου από την ευάλωτη πλευρά της θάλασσας και της πεδιάδας του ελαιώνα. Ο καθένας με τη δική του ιστορία και παράδοση, αποτελούν τοπόσημα της Αθήνας από την αρχαιότητα μέχρι σήμερα. Πρόκειται για τον λόφο των Μουσών, γνωστός σήμερα ως λόφος Φιλοπάππου, τον λόφο της Πνύκας και τον λόφος των Νυμφών ή λόφο του Αστεροσκοπείου. Η περιοχή των τριών λόφων έχει διττό χαρακτήρα, καθώς είναι Αρχαιολογικός και Ιστορικός χώρος με σπουδαία αρχαία κατάλοιπα, αλλά συγχρόνως καλύπτεται στη μεγαλύτερη έκτασή του από πράσινο και προσφέρεται για περίπατο και για αναψυχή.

Ο χώρος είναι κυρίως γνωστός από το λόφο της Πνύκας διότι εκεί δεσπόζει το μνημειώδες συγκρότημα του χώρου συγκέντρωσης της Εκκλησίας του Δήμου, όπου μίλησαν σπουδαίοι πολιτικοί, ρήτορες και ελεύθεροι πολίτες, και πήραν αποφάσεις για μεγάλα ιστορικά γεγονότα. Πέρα από τις πολιτικές και θρησκευτικές λειτουργίες που φιλοξενούσε, η περιοχή φαίνεται ότι ήταν μια από τις πιο πυκνοκατοικημένες της αρχαίας Αθήνας. Κάτω από τις σύγχρονες δενδροφυτεύσεις, λαξευμένες πάνω στον βράχο, κάποτε ξεπρόβαλλαν οικίες και κάθε είδους δημόσια ή ιδιωτικά κτήρια, των δύο πολύ σημαντικών αρχαίων Δήμων, της Κοίλης και της Μελίτης.