Κατά τους Οθωμανικούς χρόνους, μεταφορά λίθων από το μνημείο του Φιλοπάππου στον Παρθενώνα για την κατασκευή μιναρέ και τη μετατροπή του Παρθενώνα σε τζαμί.
ΣΤ’ Βενετοθωμανικός πόλεμος.
Βομβαρδισμός και καταστροφή του μέχρι τότε ακέραιου Παρθενώνα από τα κανόνια του Μοροζίνι που ήταν εγκατεστημένα λόφους Φιλοπάππου και την Πνύκας.
Αποτύπωση των μνημείων των Λόφων στα σχέδια των περιηγητών Guillet, Nointel, Spon, Wheler και των Καπουτσίνων μοναχών.
Ακριβής αποτύπωση των Λόφων, ιδιαίτερα του μνημείου του Φιλοπάππου και της Πνύκας, από του περιηγητές J. Stuart και N. Revett.
Οι περιγραφές των λόφων είναι γεμάτες θρύλους, δοξασίες και έθιμα με αρχαίες και μεσαιωνικές ρίζες, ενώ για τα μνημεία κυκλοφορούν ατεκμηρίωτες απόψεις.
Ανάγλυφος χάρτης του αρχαιολάτρη, υποπρόξενου Sebastian Fauvel αποτελεί πολύτιμο τοπογραφικό μάρτυρα των τριών Λόφων και των οδικών αξόνων.
Ανακάλυψη από τον αριστοκράτη George Earl of Aberdeen του Ιερού του Διός του Υψίστου στην Πνύκα και αφαίρεση και μεταφορά στην Αγγλία αφιερωμάτων θεραπεία που απεικονίζουν ανθρώπινα μέλη (1830).
Το συνεργείο του Elgin αφαιρεί, μεταφέρει μέσω της δια Κοίλης Οδού στον Πειραιά και φορτώνει τα γλυπτά του Παρθενώνα στα πλοία για την Αγγλία (1804-5).
Απεικόνιση του τοπίου των Λόφων πριν την ελληνική επανάσταση από τους Dodwell, Dupré και άλλους πολυάριθμους περιηγητές.
Ανακάλυψη από τον αρχαιολόγο Πιττάκη της επιγραφής του 307/306 π.Χ., που αναφέρεται στην επισκευή των τειχών του άστεως, του Πειραιώς και των Μακρών Τειχών, με βάση την οποία ταυτίζεται το Διατείχισμα, και η πύλη του Λουμπαρδιάρη με το Δίπυλο υπέρ των Πυλών (1819).